بار نقره و انواع نقره بر اساس بار آن

بار نقره یک عبارت خیلی تخصصی هست که فقط نقره کارها و نقره فروش‌ها معنیش رو می‌دونن. زیورآلات نقره رو هیچ وقت با نقره خالص نمی‌سازن. چرا که نقره خالص بسیار نرمه و در اثر تماس با اشیاء دور و برمون زود کج می‌شه و از بین می‌ره. برای همین، یک سری فلز دیگه به نقره خالص اضافه می‌کنن تا نقره خالص، محکم بشه. به این فلزات که به نقره خالص اضافه می‌کنن، بار نقره گفته می‌شه. یعنی این فلزات، مثل باری هستند که روی نقره سوار می‌شن.

بار نقره به زبان تخصصی

زیورآلات نقره از نظر فلزشناسی از دو بخش تشکیل می‌شن. به بخش اول، عیار گفته می‌شه و به بخش دوم، بار. عیار، همون نقره خالص هست. و بار همون فلزات دیگه مثل مس یا نیکل. هر چقدر بار نقره بیشتر باشه، عیار زیورآلات کمتر می‌شه. در عوض، بار زیاد نقره باعث می‌شه، میزان استحکام زیورآلات نقره شما بیشتر بشه.

بار نقره رو چه جوری باید تهیه کنم؟

اگه یادتون باشه، قبلا گفتیم که در ساختار نقره استرلینگ، 7/5 درصد فلز دیگه وجود داره و 92/5 درصد نقره خالص. این مقدار 7/5 درصد همون بار نقره هست. نکته مهمی که وجود داره، اینه که بار نقره به صورت آماده توی بازار وجود داره. و لازم نیست که شما خودتون از مس تهیه کنید.

نقره آرژانتین، کاهش بار نقره و استحکام

در صنعت زیورآلات نقره، بسته به برند آن، فلزات متفاوتی به نقره خالص اضافه می‌شه. و به همین خاطر هم، آلیاژ نقره در اسم‌های مختلفی تولید می‌شه. معروف‌ترین نوع آلیاژ نقره، نقره استرلینگ هست. اما در کنار نقره استرلینگ، نقره دیگری به اسم نقره آرژانتین (Argentium Silver) وجود دارد. در ترکیب این نوع از آلیاژ نقره، 93/2 درصد نقره خالص و 6/8 درصد مس و ژرمانیوم وجود دارد. بنابراین بار نقره آرژانتین نسب به نقره استرلینگ کمتر و عیار آن بالاتر است. به همین خاطر نقره آرژانتین نسبت به نقره استرلینگ، مقاوم‌تر و در عین حال گران‌تر است.

نقره آرژانتین به هیچ وجه ایجاد حساسیت نمی‌کنه. بنابراین نقره آرژانتین برای کسانی که بعضا به نقره استرلینگ ساسیت دارند، به شدت توصیه می‌شود. باید توجه کرد که حساسیت به نقره استرلینگ به خاطر وجود نیکل در ساختار آن است. البته در هر نقره استرلینگی، نیکل اضافه نمی‌شود و اکثر از مس به عنوان بار نقره استرلینگ استفاده می‌شود. نقره آرژانتین در مقابل اکسیداسیون نیز بسیار مقاوم است. به همین خاطر نگهداری از این نوع نقره راحت‌تر از نقره استرلینگ است. علامت و برند نقره آرژانتین یک اسب شاخدار است که آن را از سایر برندها متمایز می‌کند.

بار نقره سکه

نقره سکه، نام نوعی زیورآلات نقره در ایالات متحده آمریکاست که از ترکیب 90 درصد نقره خالص و 10 درصد مس ساخته می‌‌شود. این نوع نقره از ذوب و ریخته‌گری سکه‌های نقره بازیافتی در آمریکا درست می‌شده است. البته امروزه دیگر از تولید نقره سکه در آمریکا خبری نیست. در مقاله‌های قبلی در مورد سرگذشت سکه‌های نقره‌ای در ایالات متحده نکاتی رو متذکر شدیم. گفتیم که در دهه 1870 میلادی که اسکناس “دلارِ بدل به نقره” با سکه‌های نقره‌ای همراه شد، سکه نقره دیگر جایگاه قبل خود را از دست داد. در همین زمان بود که جواهرسازان به فکر استفاده از سکه‌های قدیمی در ساخت زیورآلات نقره افتادند. بار نقره در نقره سکه بیشتر از نقره استرلینگ و عیار آن کمتر از نقره استرلینگ است. و مسلما میزان اکسیداسیون آن نیز بالاتر است. امروزه نقره سکه بیشتر به صورت نقره‌های عتیقه یافت می‌شود.

نقره نیکل

یک نکته بسیار مهم در مورد نقره نیکل این است که در ترکیب نقره نیکل، به هیچ وجه از نقره استفاده نشده است. نقره نیکل به خاطر رنگ ظاهری خود به اسم نقره شناخته می‌شود. بنابراین نقره نیکل، نه بار نقره دارد و نه عیار نقره. نقره نیکل از ترکیب مس، نیکل و روی ساخته می‌شود. بنابراین بسیار حساسیت‌زاست و تنها مناسب پوشیدن همراه با لباس است. و نبایستی از نقره نیکل به عنوان دستبند، انگشتر، گوشواره و سایر زیورآلات استفاده کرد. ویژگی نقره نیکل ارزان‌تر بودن و مقاوم بودن آن است.

نقره قبیله‌ای

نقره قبیله‌ای اسم یک سری زیورآلات و جواهرات نقره‌ای هست که مثل نقره نیکل از نقره ساخته نمی‌شه. و فقط رنگ آن، نقره‌ای است. به این زیورآلات از دو جهت قبیله‌ای گفته می‌شه. یکی از این جهت که این زیورآلات شبیه زیورآلات قدیمی دنیاست. دقیقا شبیه همان زیورآلاتی که در قبیله‌های بدوی آسیا، آفریقا و یا آمریکای لاتین استفاده می‌شه. دوم از این جهت که این نوع زیورآلات وارداتی هست و از کشورهای مختلف دنیا وارد کشور می‌شه. دقت کنید که در ترکیب برخی از این زیورآلات وارداتی، فلز سرب به کار رفته و سرب برای سلامتی انسان بسیار خطرناک است.

بار نقره در طلای الکتروم

به نقره الکتروم، طلای سبز هم گفته می‌شود. در مقالات قبلی، طلای سبز را مورد بررسی قرار دادیم. در ترکیب این نوع از نقره، از 45 تا 55 درصد طلای خالص و 45 تا 55 درصد نقره خالص استفاده می‌کنند. پس بار نقره الکتروم از طلاست. عیار این نوع نقره بسیار ارزشمندتر از نقره استرلینگ و نقره آرژانتین است.

نقره بریتانیا

در تاریخ جواهرسازی بریتانیا تا سال 1696 از نقره استرلینگ برای ساخت جواهرات استفاده می‌شده است. در این سال طی قانونی، نقره بریتانیا (Britannia Silver) جایگزین نقره استرلینگ شده است. به عبارت دیگر، نقره بریتانیا به عنوان یک استاندارد برای تمامی جواهرسازان اجباری شد. نقره بریتانیا یکی از آلیاژهای نقره هست که از 95/83 درصد نقره خالص و 6/05 درصد مس تشکیل شده است. بنابراین بار نقره بریتانیا از مس هست و عیار آن از نقره استرلینگ و نقره آرژانتین بالاتر هست. علامت نقره بریتانیا به شکل یک زن است.

حدود دو دهه این وضعیت ادامه داشت. تا اینکه با شکایات متعدد جواهرسازان انگلیسی روبرو شد. علت شکایت جواهرسازان نرم بودن نقره بریتانیا و نامناسب بودن آن برای ساخت جواهرات و زیورآلات نقره بود. تا اینکه دولت در سال 1720، اجازه ساخت جواهرات از نقره استرلینگ را دوباره صادر کرد. این استاندارد تحت عنوان استاندارد استرلینگ تا کنون ادامه دارد. اما ساخت جواهرات و زیورآلات نقره با استاندارد بریتانیا همچنان در بین جواهرسازان طرفدارانی دارد. انگ مورد استفاده در نقره بریتانیا عدد 958 است.

نقره گولوئید

نقره گولوئید (Goloid Silver) آلیاژی از نقره است که برای نخستین بار در دهه 1870 در ایالات متحده آمریکا ساخته شد. در این نوع نقره، 87/3 درصد نقره، 3/6 درصد طلا و 9/1 درصد مس به کار می‌رود. به عبارت دیگر بار نقره در نقره گلوئید، طلا و مس است. نقره گولوئید نسبت به نقره استرلینگ و نقره آرژانتین، عیار بسیار پائین‌تری دارد. البته این آلیاژ در نسبت‌های مختلفی نیز می‌تواند با نقره ترکیب می‌شود. در دهه 1880 میلادی، وزارت خزانه‌داری آمریکا از این نوع نقره برای ضرب سکه نیز استفاده می‌کرد. البته با این تفاوت که در ترکیب سکه از فلزات آلومینیوم نیز استفاده می‌کردند. دیری نگذشت که به خاطر جعل فراوان این سکه در ایالات متحده آمریکا، این سکه‌های از سیستم پولی کشور جمع‌آوری شد. در عوض همان سکه‌های قبلی با ترکیب 90 درصد نقره جایگزین آنها شد.

نقره شیبوایجی

این آلیاژ نقره به صورت سنتی در ژاپن ساخته می‌شود. شیبوایچی (Shibuichi Silver) در رنگ‌های خاکستری، فیلی، سبز و قهوه‌ای ساخته می‌شود. در قدیم از شیبوایچی برای تزئین اتصالات شمشیرهای ژاپنی استفاده می‌شد. تا اینکه بعد از انقلاب میجی و به پایان رسیدن حکومت سامورایی‌ها در ضرب سکه استفاده شد.  شیبوایچی به معنای یک چهارم است. چرا که در ترکیب آن نقره به نسبت مس به صورت یک به چهار استفاده می‌شود. به عبارت دیگر در نقره شیبوایچی، از 25 درصد نقره و 75 درصد نقره استفاده می‌کنند.

 بار نقره در این آلیاژ مس بوده و عیار آن بسیار کمتر از سایر انواع آلیاژهای نقره است. در بازار نقره شیبوایچی در عیارهای مختلف یافت می‌شود. برای مثال ممکن است از 5، 10، 30 درصد نقره و 95، 90 و 70 درصد مس نیز استفاده شود. حتی در مواردی دیده می‌شود که مقدار نقره و مس به نسبت 50 درصد به کار می‌رود. نوع دیگر شیبوایچی در ژاپن ساخته می‌شود که حاوی 87/3 درصد مس، 2/8 درصد طلا و  9/9 درصد نقره است. به این نوع آلیاژ، کورو شیبوایچی (Kuro-Shibuichi) می‌گویند. این نوع آلیاژ، سیاه رنگ است.